ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

 Αθήνα 19 Μαρτίου 2003

Ο Υπουργός Επικρατείας κ. Στέφανος Μανίκας σε ερώτηση δημοσιογράφων για την σκοπιμότητα των συναντήσεων που πραγματοποιεί – όπου οι πολίτες εκφράζουν απόψεις, συμμετέχουν ώστε να επηρεάσουν τα τεκταινόμενα – και συνεχίζει να προγραμματίζει στην Αθήνα ανά ενορία, ανά διαμέρισμα αλλά και ανά θεματική ενότητα (Νεολαία, Μικρομεσαίοι, Υγεία, Παιδεία, Κεντροαριστερά) αναφερόμενος είπε τα εξής:

Η ιδέα αυτή των συναντήσεων ξεκίνησε κάτω από τη λογική ότι μέχρι τώρα συνήθως οι πολιτικοί αρέσκονταν σε ομιλίες από καθ’ έδρας. Μια μεγάλη συγκέντρωση, ένας πολιτικός λόγος και στη συνέχεια 100 χαιρετούρες και η πολιτική συνάντηση τελείωνε.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πάντοτε ο πολιτικός λόγος να εκπέμπεται από το συγκεκριμένο πρόσωπο χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα του διαλόγου, της αντιπαράθεσης ή της ανάδειξης κι άλλων απόψεων. Το ένα ήταν αυτό.

Το δεύτερο αρνητικό ήταν ότι κατά τη γνώμη μου αυτού του είδους οι εκδηλώσεις διαμόρφωσαν μια σχέση επικοινωνίας η οποία έχει εξαντλήσει πια τον ρόλο της και την ουσία της.

Πιστεύω ότι οι πολίτες και η κοινωνία θέλουν περισσότερο σήμερα να εκφράσουν απόψεις, να ακούσουν απόψεις, κυρίως να συμμετάσχουν και να επηρεάσουν τα πράγματα. Αυτό ήταν το πρώτο και βασικό στοιχείο που οδήγησε αντί να συναντιόμαστε 1000 μαζί, να συναντιόμαστε σε μικρότερες ομάδες όπου συζητάμε μια συγκεκριμένη θεματολογία όπου βεβαίως το πολιτικό πρόσωπο δεν έχει τον πρώτο λόγο,

Είναι κι αυτός ένας από τους συνομιλητές.

Το δεύτερο είναι ότι θέλουμε να ξεπεράσουμε τις παραδοσιακές σχέσεις. Επιχειρούμε να διαμορφώσουμε σχέσεις πολιτικής συνεργασίας και πολιτικής συνεννόησης όχι στα πλαίσια μιας ομόθυμης συμφωνίας, αλλά κυρίως μέσα από την κατάθεση απόψεων που συγκλίνουν σε κάποιους στρατηγικούς στόχους.

Το τρίτο βεβαίως έχει μια σκοπιμότητα προσωπική για μένα, γιατί μπροστά στα μεγάλα θέματα του τόπου που αναγκαστικά συμμετέχω στην διαχείριση τους, είτε ως βουλευτής, είτε ως Υπουργός σήμερα, πρέπει να έχω υπόψη μου τις στάσεις, τις απόψεις, τις συμπεριφορές ευρύτερων πολιτών που μ’ έναν οποιονδήποτε τρόπο άμεσα ή έμμεσα εμπλέκομαι. Έτσι το τρίτο σημείο είναι μια άμεση επικοινωνία.

Το τέταρτο σημείο είναι το σημείο ότι επειδή υπάρχει μια κρίση των πολιτικών κομμάτων, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει κρίση των πολιτών. Οι πολίτες εξακολουθούν να έχουν απόψεις. Έχουν ενδιαφέροντα, έχουν αγωνίες.

Ένα πέμπτο στοιχείο είναι ότι όπως έχει αποδειχτεί από τις προηγούμενες συναντήσεις αυτού του είδους οι συγκεντρώσεις το ενδιαφέρον πολιτών οι οποίοι άλλοι είναι μέλη του ΠΑΣΟΚ, άλλοι δεν είναι, άλλοι προέρχονται από άλλους πολιτικούς χώρους και κινούνται περί το ΠΑΣΟΚ, άλλοι είναι σε κριτική στάση με το ΠΑΣΟΚ και ο στόχος είναι να αναπτυχθούν και κινήματα πολιτών ανάλογα με θέματα, ανάλογα με ειδικά ενδιαφέροντα.

Το έκτο στοιχείο αφορά και μια κυβερνητική «ιδιοτέλεια». Από τη θέση που είμαι έχω και την ευθύνη να συλλαμβάνω ένα γενικότερο κλίμα του πως διαμορφώνεται και πως τα υπόγεια κοινωνικά ρεύματα τα οποία δεν βρίσκουν την επισημότητα είτε στα media, είτε στα πολιτικά κόμματα, διαμορφώνονται. Αυτή είναι η συλλογιστική που μας οδηγεί σ’ αυτές τις συναντήσεις.

Σας ευχαριστώ.